Płaskowyż moren dennych z epoki lodowcowej, Lebuser Platte, ze wschodnioeuropejskimi obszarami stepowymi wzdłuż dzisiejszej granicy z Polską, kryje w sobie skarby historyczne i kulturowe z różnych regionów liczące tysiące lat. Jako „Ziemia Lubuska” wchodziła w skład Księstwa Polskiego, a później wchodziła w skład Królestwa Prus i Cesarstwa Niemieckiego.
Po drugiej wojnie światowej wschodnia część Odry stała się „województwem” („Wojewodschaft”), polską administracją. Zachodnia część należy obecnie do Brandenburgii. Dzięki temu historycznemu wydarzeniu 20 lat temu Ziemia Lebuserów została uznana za transgraniczny krajobraz roku. Mieszkańcy dzisiejszej Ziemi Lebuserów łączą tradycję z nowoczesnością, co niesie ze sobą dbałość o kulturę i środowisko.
Krajobraz wokół jezior i pastwisk, lasy, wrzosowiska, bagna i rezerwaty przyrody charakteryzują region wokół Lebus. Rezerwaty przyrody Oderberge w pobliżu Lebus, Pontyjskie zbocza w pobliżu Mallnow i Reitweiner Sporn z Priestschlucht w pobliżu Reitwein i Podelzig należą do najstarszych obszarów chronionych w naszym kraju i zajmują powierzchnię około 440 hektarów. Stoki Adonis w pobliżu Lebusa zostały objęte ochroną przyrody w 1921 roku. Jest to drugi najstarszy rezerwat przyrody w Brandenburgii, od 2007 roku będący częścią Fundacji NABU.